Rycina Maryi

Pocieszycielka cierpiących

To było miejsce „zapomniane przez Boga i ludzi”. Pożary, liczne nieszczęścia związane z wojną 30-letnią i nękający okolicę dezerterzy sprawili, że nikt nie interesował się niemiecką wioską Kevelaer położoną zaledwie kilkanaście kilometrów od Düsseldorfu. Jednak rok 1641 przyniósł odmianę. Wędrowny kupiec Hendrick Busman przemierzał opustoszałą wioskę Kevelaer. Przy przydrożnym krzyżu postanowił się pomodlić. Oto, jak sam relacjonuje to wydarzenie:

Przeczytaj

Pocieszycielka cierpiących

Matka Zbawiciela w Warszawie

Z okazji roku jubileuszowego 1900. rocznicy przyjścia na świat Jezusa Chrystusa postanowiono wznieść w Warszawie nową świątynię, potrzebną ze względu na dynamiczny wzrost liczby ludności w rozwijającym się mieście. Trójnawowa bazylika wybudowana w stylu neorenesansowo-neobarokowym wkrótce stała się również ośrodkiem kultu maryjnego koncentrującego się wokół obrazu Najświętszej Maryi Panny, której nadano tytuł Matki Zbawiciela.

Przeczytaj

św. Bernardetta

Moc w słabości

„Jeżeli Święta Dziewica wybrała mnie, to dlatego, że byłam najbardziej niewykształcona. Gdyby znalazła gorszą ode mnie, wybrałaby ją” – tak mówiła o sobie św. Bernadetta Soubirous. Ale czy tylko to, że została wybrana przez Maryję, sprawiło, że została świętą? Przyjrzyjmy się bliżej jej duchowości i temu, co ją kształtowało.

Przeczytaj

Rumunia

Gościnność. Rumunia 2000

Zgodnie z poleceniem redakcji mam napisać o gościnności, jakiej zaznałem w drodze. Trochę ciężko mi to robić, bo w czasie moich pielgrzymek staram się liczyć tylko na siebie i nie korzystać z gościnności napotkanych ludzi. Jem to, co kupię w przydrożnych sklepach, i śpię, gdzie się da w namiocie, który dźwigam w plecaku. Jednak czasami, gdy po drodze nie ma sklepów, albo gdy pogoda załamuje się, muszę korzystać z ludzkiej życzliwości. 

Przeczytaj

siostra Dulcissima

Siostra Maria Dulcissima Hoffmann

Charyzmat zgromadzenia i zawołanie ks. Jana Schneidera: „Pomóżcie ratować dusze” stały się troską siostry Marii Dulcissimy Hoffmann. Jej życiowym celem było ratowanie dusz, które stanęły nad przepaścią duchową. Chodziło o kapłanów, którzy przyjęli  ducha światowego, o osoby konsekrowane, których dusze były letnie, o zagubione dzieci i młodzież, o ludzi chorych, o wychowawców, o grzeszników, o dusze w czyśćcu cierpiące… 

Przeczytaj

Siostry Maryi

Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej

Apostolskim programem działalności zgromadzenia jest wezwanie jego założyciela: „Pomóżcie ratować dusze, które stanęły nad przepaścią zepsucia moralnego, ulitujcie się nad bezgraniczną nędzą tak wielu waszych córek”. Siostry starają się urzeczywistniać ten apel w doskonałej miłości Boga, wyrażającej się w miłości bliźniego zgodnie z nauką św. Jana Apostoła: „Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego by nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi” (1 J 4,20). Siostry marianki od 167 lat zajmują się dziewczętami moralnie zagrożonymi, ubogimi, opuszczonymi i chorymi. Swoje posłannictwo realizują przez modlitwę i świadectwo życia poświęconego Bogu, organizowanie rekolekcji dla maturzystek, katechizację, prowadzenie przedszkoli, internatów, domów dziecka, domów dla osób starszych, pracę w szpitalach i w pa­rafiach oraz działalność misyjną. 

Przeczytaj

Święta Rodzina

Ojcowskim sercem umiłował…

Święty Józef dla nas, współczesnych katolików, to bliski, znany i często przyzywany Święty. Od wieków utrwalił się pogląd, nazwijmy go już więc tradycją, że imię św. Józefa oznacza człowieka pracowitego, odpowiedzialnego i opiekuńczego. Te cechy miał święty, dlatego w tajemnicy obcowania świętych ma moc udzielać tych cnót swoim imiennikom. Zresztą już w starożytności nadać imię – znaczyło określić sens życia człowieka, nazwać jego przeznaczenie. Ewangelie odkrywają przed nami zalety świętego Józefa i to właśnie w ich treści ma swoje źródło zażyłość ludu Bożego z nim. 

Przeczytaj

Maryja

Zawitaj, Panno mądra, domie poświęcony

Już w pierwszym wersecie hymnu przewidzianego na prymę autor modlitwy maryjnej umieszcza dwie aluzje biblijne. Odnosi się do mądrości Maryi, wzywając ją słowami „zawitaj, Panno mądra” oraz podkreśla jej świętość, używając wyrażenia „domie poświęcony”. Wskazanie na mądrość Maryi wiąże ją z tradycją dzieł mądrościowych Starego Testamentu. Jest to korpus ksiąg określanych mianem dydaktycznych, w których dominuje przekazywanie rad, wskazywanie na skutki dobrego i złego postępowania, udzielanie wskazówek, jak żyć pięknie, oczywiście zgodnie z tradycją żydowską, choć prawidła zawarte chociażby w Księdze Mądrości mogą być również i obecnie stosowane. 

Przeczytaj

Sanktuarium w Pompejach

Sanktuarium w Pompejach © Fot. M. Woś

Suplika do Matki Bożej Pompejańskiej

1 września 1883 roku Leon XIII ogłosił encyklikę „Supremi apostolatus officio”. Pisze w niej: „Widzicie, Czcigodni Bracia, jak długie i ciężkie walki i doświadczenia przechodzi Kościół. Chrześcijańską pobożność, publiczną uczciwość obyczajów, a nawet samą wiarę, która jest najwyższym dobrem i początkiem innych cnót, widzimy wystawionymi na co dzień większe niebezpieczeństwa. (…) Najboleśniejszą zaś rzeczą i najbardziej godną opłakiwania jest to, że tyle dusz odkupionych Krwią Jezusa Chrystusa, porwanych jakby jakimś wichrem zbłąkanego wieku, pędzi na oślep ku złemu i popada w wiekuistą zgubę. (…) Przeto nie tylko zachęcamy wszystkich chrześcijan, aby, czy to publicznie, czy osobno, każdy w swym domu i ze swą rodziną odprawiali pobożne modły różańcowe”.

Przeczytaj

Ekologia

Czy katolik musi być ekologiem?

„Czyńcie sobie ziemię poddaną” – to zdanie z Księgi Rodzaju określa szczególną rolę człowieka w świecie. W boskim planie mamy wyjątkowe miejsce: człowiek jest zwieńczeniem stworzenia. „Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy” – czytamy w Psalmie 8. Jednocześnie trudno dzisiaj nie ulec wrażeniu, że to wywyższenie bywało rozumiane w pokrętny sposób, a mylna interpretacja zaprowadziła świat nad skraj przepaści. Przez ostatnie sześć-siedem dekad niszczymy Ziemię na potęgę.

Przeczytaj

Chrzest

Niepojęty dar i odpowiedzialność

Chrzest święty jest zanurzeniem w śmierci i zmartwychwstaniu Pana Jezusa Chrystusa, który uwalnia nas od grzechu pierworodnego oraz daje nam uczestnictwo w życiu Trójcy Przenajświętszej. Jest to więc niepojęty dar, ale też wielkie zobowiązanie, co wyrażamy przy sprawowaniu sakramentu, kiedy przed wyznaniem wiary w zbawczą moc Pana Boga wyrzekamy się grzechu, wszystkiego, co do niego prowadzi, i szatana.

Przeczytaj

ks. Frelichowski

Ksiądz Stefan Wincenty Frelichowski

Ksiądz Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 roku w Chełmży nad Wisłą w rodzinie Ludwika Frelichowskiego i Marty z domu Olszewskiej. W młodości należał do Sodalicji Mariańskiej i do 2 Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego, w której zdobywał stopnie od młodzika do harcerza Rzeczypospolitej. W czasie nauki w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie od 1931 roku należał do Starszo Harcerskiego Zrzeszenia Kleryków, pełniąc w latach 1933-1936 funkcję komendanta Kręgu Kleryckiego.

Przeczytaj

Chrzest

Chrzest święty

Wspomnijmy więc wspólnie co nieco z papieskiego nauczania na temat sakramentu chrztu świętego. Nie będziemy oczywiście przytaczać wszystkich wypowiedzi papieża, a jedynie te najbardziej znane, często cytowane w kazaniach i mediach. 

Przeczytaj

Apostazja

Apostazja …i co dalej?

Czym w jest apostazja? Katechizm określa ją jako „całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej” (kan. 2089). Wynika z tego, że można być apostatą bez formalnego aktu – jest nim każdy ochrzczony, który zanegował w całości wiarę. Promotorom akcji jednak to nie wystarcza – nawołują do formalnego złożenia aktu wystąpienia z Kościoła. I są tacy, którzy tym namowom ulegają.

Przeczytaj

msza trydencka

Perła w kościele ukryta…

Mówiąc o Mszy świętej, mamy na myśli liturgię sięgającą korzeniami do Ostatniej Wieczerzy i czasów apostolskich. Wiadomo, że apostołowie i ich następcy sprawowali obrzęd z Wieczernika, improwizując według określonego schematu.  Nie było wtedy jeszcze ani ksiąg liturgicznych, ani stałych modlitw. Te dopiero powstawały.

Przeczytaj

Kościół na Wodzie

Kaplica na wodzie

Jan Nepomucen jest jednym z popularnych świętych. Jako mężny kapłan, który oddał życie za zachowanie tajemnicy spowiedzi, jest patronem spowiedników, penitentów i dobrej spowiedzi. Opiekuje się powodzianami oraz zasiewami, chroniąc je zarówno przez nadmiernym zawilgoceniem, jak i suszą. Dedykowane mu kapliczki i przydrożne figury spotyka się jak Polska długa i szeroka. Podobnie jest w innych krajach, nawet daleko poza jego ojczystymi Czechami. 

Przeczytaj